Καιρός για ξεσκαρτάρισμα…

Δημοτικά πράγματα στο δήμο Διονύσου. Ο Ζαμάνης δήμαρχος ,μετά την ανέλπιστη νίκη του, αναγκάζεται να συμπράξει με κάθε καρυδιάς καρύδι που τον στήριξε προεκλογικά. Οι περισσότεροι απ' αυτούς κουβαλούσαν και τη δική τους πονεμένη ιστορία: δυσαρεστημένοι από τους προηγούμενους γιατί δεν τους "αξιοποίησαν" όπως τους είχαν τάξει, κακοποιημένοι από τους προηγούμενους που 'θελαν να πάρουν το αίμα τους πίσω, πονηροί που μέχρι το παρά πέντε το έπαιζαν σε διπλό ταμπλό, επίδοξοι καρεκλοκένταυροι, εξουσιομανείς , φερέλπιδες νέοι, άτομα που για χρόνια πολιτεύονταν ανεπιτυχώς και τελικά τους έκατσε η μπίλια, πολέμιοι των προηγούμενων που νόμιζαν ότι πλέον ο δήμος τους ανήκε, άγνωστα πρόσωπα που κατέβηκαν για πλάκα ή για να κλείσει το ψηφοδέλτιο κι άλλα που μια ζωή ήταν και θα παραμείνουν μαϊντανοί. Ανάμεσά τους αναμφίβολα και κάποιοι απηυδισμένοι που το πράγμα το πήραν στα σοβαρά αλλά δε παύουν να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.  Στην αρχή η μέθη της επιτυχίας δεν προμήνυε τις δυσκολίες της συνύπαρξης μιας τέτοιας ετερόκλητης ομάδας. Εξάλλου, από μόνος του ένας καλλικρατικός δήμος, έτσι όπως σχεδιάστηκε για να επιφέρει οικονομία κλίμακας, είναι βέβαιο ότι βάζει στο ίδιο τσουβάλι ,σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι πριν, τους ικανούς με τους ανίκανους, τους εργατικούς με τους τεμπέληδες, τους αδιάφθορους με τους διεφθαρμένους και πάει λέγοντας. Ο Δήμαρχος θα έπρεπε ,όσο είναι δυνατό, να διατηρεί τον επιτελικό του ρόλο και ταυτόχρονα να εξισορροπεί τις συγκρουσιακές τάσεις των στελεχών του. Αλλά ο Ζαμάνης είναι αλλεργικός στις ενδοσυγκρούσεις. Είναι χαμηλών τόνων και δε βάζει τις φωνές ακόμα κι αν του πατάς για ώρα τον κάλο. Είναι επίσης αναμφίβολα ένας καλοπροαίρετος και τίμιος άνθρωπος. Είναι το καλό παιδί που έδειχναν οι προεκλογικές του αφίσες και η εξουσία δεν φαίνεται να επηρέασε την έμφυτη ταπεινότητά του.  Δεν είναι επιρρεπής στη μάσα και δεν ενδιαφέρεται να προβάλλεται ή να τα σκάει για να τον προβάλλουν. Όλα αυτά είναι πολύ καλά χαρακτηριστικά  αλλά φτάνουν για να διοικήσεις έναν δήμο όταν η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών σου συνεχίζει το βιολί του παρελθόντος αποβλέποντας προκλητικά σε προσωπικά οφέλη? Θα έπρεπε.
Εξάλλου οι δημότες που δεν ασχολούνται με τα δημοτικά δρώμενα και που μάλλον αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, ποσώς ενδιαφέρονται για συντροφικά μαχαιρώματα ή για δυσλειτουργίες του δημοτικού μηχανισμού που οφείλονται σε ασυνεννοησία μεταξύ των στελεχών. Σχεδόν αδιαφορούν ακόμα και για τις περιπτώσεις εκείνες που δημιουργούν υποψίες για κακοδιαχείριση δημόσιου χρήματος. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην έχουν λακκούβες οι δρόμοι, να μαζεύονται τα κλαδιά και τα σκουπίδια, να μην πληρώνουν ένα σκασμό δημοτικά τέλη. Δεν έχουν ιδέα τι είναι ή τι ήταν ο Θέσπις (εκτός κι αν ανήκουν στους ελάχιστους ως προς το πληθυσμιακό κριτήριο ωφελούμενούς του), αν στα ΚΑΠΗ σφάζονται ή όχι οι φατρίες των γερόντων για το πού θα είναι η επόμενη εκδρομή ή αν οι σχολικές επιτροπές κάηκαν ένα ωραίο ξημέρωμα της Μεγαλοβδομάδας. Αυτά είναι για τους λίγους ή καλύτερα για τους ίδιους και τους ίδιους που χωρίς την πολιτική δε ζουν και που χωρίς να εμπλακούν σ’ αυτή έστω κι απ’ την πίσω πόρτα δεν αντέχουν. Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα αποτελούσαν το ντόπιο πολιτικό κατεστημένο και δε μπορούν να χωνέψουν ότι πλέον αυτό δεν υπάρχει. Είναι οι ίδιοι που για χρόνια όλα τα σφάζαν κι όλα τα μαχαιρώναν με τον καλύτερο κατά τη γνώμη τους τρόπο, και τώρα που τέθηκαν εκτός δράσης νιώθουν να χάνουν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους και κάνουν τα πάντα για να δείξουν πόσο ανάξιοι είναι οι άλλοι και πόσο ικανοί υπήρξαν εκείνοι. Εμμονικοί με τη χαμένη εξουσία και με μόνο τους όπλο το ξεκατίνιασμα συνήθως μέσω αναρτήσεων, κουνάνε το δάχτυλο για να φοβηθεί ο νοικοκύρης (οι ίδιοι τι να φοβούνται άραγε...), πιστεύοντας ότι το χαμηλό προφίλ του Ζαμάνη δε θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο (κούνια που τους κούναγε).
Και το χειρότερο, αυτοί οι ίδιοι συχνά πυκνά βρίσκουν ανοιχτές τις αγκάλες στελεχών της Δημοτικής Αρχής για να πνίξουν τον πόνο τους κι όχι μόνο! Τέτοιο θράσος και τέτοια κατάντια και για τους μεν και για τους δε!  Κύριοι της Δημοτικής αρχής στρωθείτε στη δουλειά κι αφήστε τις δημόσιες σχέσεις και τα κους κους με τον κάθε εμμονικό. Οι προηγούμενοι έδειξαν τι μπορούσαν να κάνουν και οι δημότες με την ψήφο τους, έδειξαν αν αυτό τους άρεσε ή όχι. Φροντίστε να παράγετε έργο κι όχι φούμαρα κι αέρα κοπανιστό. Ενταχτείτε στο πνεύμα της ομάδας και  μην εκθέτετε τους συνεργάτες σας. Αφήστε τις προσωπικές αντιπαραθέσεις και σταματήστε να καταστρώνετε σχέδια για την πολιτική σας επιβίωση την επόμενη πενταετία. Είναι πολυφορεμένο, βαρετό και μας υπενθυμίζει τους λόγους για τους οποίους ως λαός έχουμε φτάσει σ' αυτά τα χάλια.
Εξάλλου γι' αυτό σας εκλέξαμε με την απίστευτη ανατροπή της δεύτερης Κυριακής. Από τους άλλους μπουχτίσαμε, γι' αυτό σας ψηφίσαμε. Αν αδυνατείτε να συμβαδίσετε με το σύνολο και μ' ένα δήμαρχο που θυμίζει αυτό που είμαστε όλοι μας, δηλαδή άνθρωπο της διπλανής πόρτας, απλώς αδειάστε τη θεσούλα σας με τρόπο απλό, αξιοπρεπή, ταπεινό και αθόρυβο και κάντε χώρο στον επόμενο. Άντε, γιατί έφτασε πια ο καιρός για ξεσκαρτάρισμα...