Γράμμα στον Άγιο Βασίλη …

Γεια σας φίλοι μας!

 
Οι γιορτές πλησιάζουν (το ίδιο και οι εκλογές), και από τα παιδιά μας εμπνευστήκαμε αυτήν εδώ την ανάρτηση. Για τη νέα, λοιπόν, χρονιά, σκεφτήκαμε να ζητήσουμε από τον Αη Βασίλη να μας φέρει τον δήμαρχο που θέλουμε, όπως τον θέλουμε κι αφού πρώτα θυμηθούμε….

Προτιμάμε για δήμαρχο, ένα  τάχα "μετανοημένο" λαμόγιο (μία φορά φαγάνας, για πάντα φαγάνας) ή έναν τίμιο άνθρωπο με καθαρό πολιτικό μητρώο;

Θέλουμε «ηγέτη» με πολλά ΘΑ, γλειψίματα, ραδιουργίες και υποσχέσεις ή δήμαρχο ανθρώπινο, μετριόφρονα και προσγειωμένο στην πραγματικότητα;

Είναι καλύτερος ένας δήμαρχος ανεπάγγελτος-τρωκτικό της τοπικής αυτοδιοίκησης ή ένας δήμαρχος επαγγελματικά ανεξάρτητος σε σχέση με το αξίωμά του;

ΔΕ ή ΠΕ;

Καλύτερος ένας εμπλεκόμενος σε σκάνδαλα με ροκάνισμα του χρήματος της τσέπης μας ή ένας αλλεργικός στα σκάνδαλα που τα παραπέμπει στη δικαιοσύνη;

Τον θέλουμε να ανοίγει σχολεία ή να κλέβει τα σχολεία και τον κουμπαρά των παιδιών μας κι από πάνω να μας κουνάει και το δάχτυλο;

Τον προτιμάμε να παλεύει όσο αντέχει με τα θηρία ή να τα ταΐζει ωμό κρέας για να τα έχει ικανοποιημένα και χορτασμένα;

Θέλουμε έναν αρχιερέα της διαπλοκής ή έναν έντιμο πολιτικό άνδρα;

Πιο ικανός είναι ένας που τα σκάτωσε και διάλυσε την ομάδα του μόλις πήρε την εξουσία ή ένας που τελειώνει τη θητεία του περιτριγυρισμένος από τους περισσότερους με τους οποίους ξεκίνησε;

Μας αρέσει ένας που τώρα γλύφει εκεί που πριν έφτυνε ή αυτός που ξεκαθαρίζει εξαρχής τη στάση του με πρόσωπα και πράγματα και παραμένει σταθερός σε αυτή;

Θαυμάζουμε αυτόν που αυτο-θυματο/ηρωοποιείται επειδή έγινε μούσκεμα, καταπατώντας το νόμο, τάχα για το καλό του τόπου (στην πραγματικότητα της τσέπης του) ή αυτόν που τηρεί τους νόμους και τις διαδικασίες;

Προτιμάμε έναν επικοινωνιακό παραμυθά και παθολογικό ψεύτη ή έναν που λέει την αλήθεια με το όποιο κόστος;

Θέλουμε τον κοσμικό, φωτογενή, απανταχού παρόντα μαϊντανό ή τον φιλήσυχο οικογενειάρχη της διπλανής πόρτας;

  

Άγιε μου καλέ Βασίλη, 

Θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες ολόκληρες για το δήμαρχο της καρδιάς μας, αλλά για να μη σε κουράζουμε, θα στο πούμε με λίγα, απλά λόγια: θέλουμε και πάλι για ΔΗΜΑΡΧΟ το ΖΑΜΑΝΗ!

Και του ζητάμε να συνεργαστεί μόνο με ομάδες καθαρές και έντιμες

Να μην υποκύψει σε κανένα βρώμικο αλισβερίσι με υπανθρώπους

Να διατηρήσει ακέραιη την ενότητα της ομάδας του γιατί κανένας δεν του περισσεύει

Να κοιτάξει κατάματα τους ανθρώπους του

Να αξιοποιήσει σωστά την εμπειρία που έως τώρα αποκόμισε ως δήμαρχος

Να μας παρουσιάσει τους ανανεωμένους «Ανοιχτούς Ορίζοντες»

Καλές γιορτές σε όλους, με υγεία και χαρά!

Ο Κλέψας του κλέψαντος, Part II

Όταν πριν από πολλές δεκαετίες o Monicelli  παρουσίασε την  σπαρταριστή  κωμωδία «ο κλέψας του κλέψαντος», περιγράφοντας τις περιπέτειες μιας συμμορίας μικροαπατεώνων που ετοιμάζονταν για το μεγάλο «χτύπημα», αναφέρθηκε, με τον πλέον γλαφυρό και ξεκαρδιστικό τρόπο, σε μια διαχρονική θεματική που απαντάται ευρέως στα οργανωμένα κοινωνικά σύνολα, όπου κινούνται και δρουν στερεότυποι, επίσης διαχρονικοί και εύκολα αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες.

Η δική μας εκδοχή της ταινίας, εδώ στο Δήμο Διονύσου, διαφοροποιείται στις λεπτομέρειες: με φόντο έναν εμπρησμό, ο στόχος δεν είναι ένα ενεχυροδανειστήριο αλλά το ταμείο των σχολείων και η μπάζα δεν περιορίζεται σε ένα πιάτο με ζυμαρικά αλλά σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, κι αυτό σίγουρα δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα.

Τα παραπάνω προκύπτουν ως συμπέρασμα από εκθέσεις εταιρίας ορκωτών, στην οποία ο Δήμος ανέθεσε τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων των σχολικών επιτροπών. Για την πρωτοβάθμια σχολική επιτροπή, τα βασικά σημεία της έκθεσης έχουν ήδη παρουσιαστεί στο δημοτικό συμβούλιο και προκάλεσαν καθολική μουγκαμάρα στους παριστάμενους δημοτικούς συμβούλους, ακόμα και σ’ εκείνους που συνήθως δε βάζουν γλώσσα μέσα. Το sequel με την έκθεση για την δευτεροβάθμια επιτροπή αναμένεται, αλλά ακούγεται ότι θα αναδείξει τις ίδιες παθογένειες με της πρωτοβάθμιας, αν όχι χειρότερες.

Κοντός ψαλμός, αλληλούια! Εξάλλου, όπως είπαμε, αυτό που εκπλήσσει δεν είναι το στόρι και οι χαρακτήρες. Αξίζει, όμως, να θυμηθούμε τη στάση που κράτησαν κατά καιρούς, απέναντι σε όλο αυτό, θεσμικοί και μη. Αυτό μάλιστα κι αν έχει ενδιαφέρον!

ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΣΑΣ