Χρόνια Πολλά !!!!

Χρόνια πολλά σε όλους τους αναγνώστες μας, υγεία πάνω απ´ όλα κι ευτυχία. Φίλοι μας, το νέο έτος ανοίξτε την καρδιά σας στην καλοσύνη και στην αγάπη, μακριά από κακοβουλίες, μίσος και αρρωστημένες εμμονές, μακριά από τοξικούς ανθρώπους και τις πρακτικές τους, μείνετε σταθεροί στις αξίες σας ακόμα κι αν βλέπετε τους άλλους γύρω σας να τις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα, ζήστε έτσι ευτυχισμένοι όπως σας αξίζει.
Καλές γιορτές!

Happy birthday dionysos voice!!!!!!!

Φίλοι μας καλοί κι αγαπημένοι, ορκισμένοι εχθροί μας, κουτσομπόληδες της πολιτικής πιάτσας ,προβοκάτορες, ξεδιάντροποι σχολιαστές, λάτρεις της δημοτικής κλειδαρότρυπας, κρυφοαναγνώστες μας, απανταχού ιντριγκαδόροι, σας ευχαριστούμε όλους γιατί εκτινάξατε στα ύψη την επισκεψιμότητα του blog μας με περίπου 110.000 κλικαρίσματα σε ένα μόλις χρόνο!!!!!!!!!!
Η αλήθεια είναι ότι όταν ρίξαμε την πρώτη αναρτησούλα μας ούτε που φανταζόμασταν  ότι θα γινόταν τόσος ντόρος επειδή μια ομάδα δημοτών που ψήφισε Zαμάνη αποφάσισε να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις της για τη νέα δημοτική αρχή αντί να τη λιβανίζει χωρίς να ασκεί καμία κριτική. Όπως δε φανταζόμασταν ότι θα κατέρρεαν εύκολα μονοπώλια που αυτοί που τα έχτισαν τα θεωρούσαν απόρθητα.
Από τον ένα χρόνο που συμπληρώσαμε θυμόμαστε πράγματα και καταστάσεις.
Μας άρεσαν
δημοτικοί σύμβουλοι που παραιτήθηκαν αφήνοντας πεδίο στους επόμενους
ο απογαλακτισμός του Zαμάνη από νοοτροπίες με τις οποίες γαλουχήθηκε πολιτικά
η συναινετική του διάθεση που δυστυχώς δε βρήκε ανταπόκριση απο μια μονολιθική αντιπολίτευση
η μη διαφθορά του από την εξουσία
αυτοί που τολμήσανε και αναλάβανε καυτές πατάτες
η αντρίκια στάση αντιδημάρχου που παραιτήθηκε μετά απο σύντομη θητεία για επαγγελματικούς λόγους χωρίς να αφήνει υπόνοιες
Δε μας άρεσαν
Οι αδιάφοροι δημοτικοί σύμβουλοι
Το παιχνιδάκι της ανώριμης αντιπολίτευσης για τη μη απαρτία στο ΔΣ λες και οι ίδιοι είναι άμοιροι ευθυνών για την πορεία του δήμου
Το κλίμα πόλωσης από όπου κι αν προέρχεται
Η υποκρισία κι ο ψευτοπουριτανισμός του "ανώνυμου"
Τα καβαλημένα καλάμια
Χαλιόμαστε
Όταν παραιτείσαι από αντιδήμαρχος (γιατί μπλα, μπλα, μπλα), δεν ανεξαρτητοποιείσαι (γιατί μπλα, μπλα, μπλα) και στα δημοτικά συμβούλια αντί να πηγαίνεις ο ίδιος στέλνεις τη .... γυναίκα σου...

Σας ευχαριστούμε

Ο Φρέντι Κρούγκερ και το όνειρο θερινής νυκτός

Αγαπητοί μας φίλοι,

Καλώς σας βρίσκουμε και πάλι. Φαίνεται ότι σε κάποιους λείψαμε πολύ αλλά ας γνωρίζετε ότι σιχαινόμαστε την ακατάσχετη μπουρδολογία και ασχολούμαστε μόνο όταν θεωρούμε κάτι άξιο λόγου ή ενδιαφέρον. Για τα υπόλοιπα φροντίζουν τα γνωστά παπαγαλάκια που διογκώνουν  κάθε τόσο πράγματα ανούσια στο βωμό της λασπολογίας , της παραπληροφόρησης και της δημιουργίας εντυπώσεων. Συνεπώς μην περιμένετε να ασχοληθούμε με «δημοσιογραφία» τού τύπου  πού πάρκαρε το δημαρχιακό αυτοκίνητο ο Δήμαρχος όσο έλειπε σε καλοκαιρινές διακοπές ούτε με αναρτήσεις που προαναγγέλλουν θρυαλλίδες οι οποίες  τελικά αποδεικνύονται τζίφος και γελοιοποιούν αυτόν που τις επιχειρεί ή, ακόμα χειρότερα, με δακρύβρεχτες ιστορίες υπαλλήλων. Αλίμονο αν το μέλημά μας ήταν οι παραπάνω αστειότητες.

Αντιθέτως εστιάζουμε στα προβλήματα του τόπου μας και στο πώς μπορούμε να τα επιλύσουμε, μάς νοιάζει τι κάνει γι’ αυτά η δημοτική αρχή που εκλέξαμε και ποιοι (που ψηφίσαμε αλλά και που δεν ψηφίσαμε)  απ’ όσους διατείνονται ότι νοιάζονται για το καλό του δήμου βοηθάνε στην πράξη ώστε να πηγαίνουμε μπροστά.

Ο ίδιος ο Δήμαρχος αναφέρθηκε σε πολλά από αυτά που απασχολούν πραγματικά  το δήμο μας σε πρόσφατη συνέντευξή του, δίνοντας για άλλη μια φορά το στίγμα του με χαμηλούς τόνους, απουσία έπαρσης, ειλικρίνεια και μετρημένα λόγια. Αναγνώρισε ότι υπάρχουν σοβαρά θέματα για τα οποία κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και απαρίθμησε  έργα που έγιναν κατά τα δύο χρόνια της θητείας του. Αναγνώρισε, επίσης, ότι θα ήθελε να είχε κάνει πολλά περισσότερα αλλά κατά τη γνώμη μας κι αυτά που ήδη κατάφερε κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι, αν σκεφτούμε τον ωχαδερφισμό και τη δημοσιο-υπαλληλίστικη νοοτροπία που χαρακτηρίζει  τους εμπλεκόμενους στην άσκηση εξουσίας.

Παρ’ όλα αυτά, πράγματα γίνανε και μάλιστα αρκετά. Οι κοινωνικές δομές επεκτάθηκαν κι ενισχύθηκαν, τέθηκαν σε διαβούλευση όλα τα μεγάλα θέματα της περιοχής μας, έγιναν ενέργειες για το ζήτημα των πλευρικών διοδίων, αναλόγως και για το οικιστικό αν και η παθογένεια της κεντρικής εξουσίας που βλέπει τα σπίτια μας δάσος ακόμα καλά κρατεί, το γηροκομείο κι ο παιδικός σταθμός Κουκουτσέα μετά από χρόνια προσπαθειών θα λειτουργήσουν, η κατάσταση των σχολείων τη μέρα του αγιασμού μετά από επίμονες προσπάθειες των προεδρείων τους  ήταν εξαιρετική και έτυχε ευρείας αναγνώρισης τόσο από τους γονείς όσο και από τους εκπαιδευτικούς, ένα σχολείο που το κλείδωσαν πριν τρία χρόνια (με το πρόσχημα – όραμα  να το επισκευάσουν αφήνοντάς το τελικά να ρημάξει εντελώς στο έλεος των βανδαλισμών, της φθοράς του χρόνου και της μη χρήσης) επαναλειτούργησε, καινούριοι παιδικοί σταθμοί άνοιξαν, καινούρια ΚΑΠΗ, αθλητικοί χώροι αναβαθμίστηκαν και πολλά ακόμα που φαίνεται, τελικά, ότι ...ενόχλησαν τους «συνήθεις Φρέντι Κρούγκερ».

Τόσο πολύ μάλιστα ώστε να εγκαινιάσουν μια νέα τακτική που πλέον μας είναι γνωστή: βάζουν κάποιον μπροστάρη τους να υποδυθεί τον άσχετο με τις δημοτικές παρατάξεις δημότη και του γράφουν κειμενάκια τα οποία μετά δημοσιεύουν για λογαριασμό του όπου τούς είναι πρόσφορο. Σκοπός τους, αφού εκτοπίστηκαν πια από το κέντρο εξουσίας και τρέφουν μίσος κι εκδικητικότητα, είναι  να εισχωρήσουν μέσα στο μυαλό των δημοτών και να δημιουργήσουν διαστρεβλωμένες εντυπώσεις,  προβλήματα εκ του μη όντος, ακόμα και να διασπείρουν – επιλεκτικά -  φόβους. Τελικός στόχος ο ίδιος ο Ζαμάνης ώστε να του γίνουν εφιάλτης και να τον ξεκάνουν. Όνειρα θερινής νυκτός λέμε εμείς. Τους αφήνουμε να ονειρεύονται αυτά που θέλουν και τους θυμίζουμε το παρελθόν τους και τη σταθερότητα των θέσεών τους: είναι οι ίδιοι που για καιρό αποθέωναν το Ζαμάνη, κατέλαβαν θέσεις, παραιτήθηκαν γιατί δεν τους βγήκε η δουλειά (όπως προ Καλλικράτη είχαν συνηθίσει να τους βγαίνει) και στη συνέχεια ξεχνώντας με μιας τη σταθερότητα των πρότερων θέσεών τους πήγαν με εντυπωσιακή έως προκλητική ευκολία στην αντίπερα όχθη την οποία πριν πολεμούσαν, καθυβρίζοντας πλέον τον Ζαμάνη. Για τέτοια σκουλήκια το μόνο που ευχόμαστε είναι να συνεχίζουν να μας χαρίζουν άφθονο γέλιο με το περιεχόμενο των σχολίων και των αναρτήσεών τους…

Τέλος μια σύντομη αλλά ειδική μνεία θα κάνουμε για την παραίτηση του γνωστού αντιδημάρχου και την επακόλουθη συνέντευξη που παραχώρησε, όχι επειδή μας εξέπληξε αλλά επειδή αναφέρθηκε εκτενώς στο blog μας  αναγνωρίζοντας σε αυτό την παντοδυναμία τού να βλάπτει  τη συνοχή της ομάδας!!! Ευχαριστούμε για τα εύσημα αλλά δε θα πάρουμε διότι πολλές φορές έχουμε ξεκαθαρίσει ότι εξαρχής πρόθεσή μας ήταν να προβάλουμε τα κακώς κείμενα της δημοτικής αρχής, γιατί αυτή την αρχή στηρίξαμε με την ψήφο μας και αυτή θέλουμε να πετύχει. Όσο για την αντιπολίτευση την ξέρουμε γι’ αυτό και τη μαυρίσαμε στις προηγούμενες εκλογές.

Αυτό όμως που μας άρεσε περισσότερο και το κρατάμε είναι …η καθ’ έξιν ψυχοπαθολογική χυδαιότητα όχι όλων των blogs αλλά ειδικά του δικού μας. Ισχυρίζεται δε ότι δε δίνει σημασία σε αυτά τα πράγματα και δε τα διαβάζει, αλλά ποιος δεν τον θυμάται να γράφει επώνυμα σχόλια στο «άλλο τοπικό blog» και να απαντάει σε ανώνυμους σχολιαστές στους οποίους κατά τα άλλα τώρα καταλογίζει χυδαιότητα; Ο κος αντιδήμαρχος προτού δηλώσει την καταδίκη  και αποστροφή του για την  «ανθρωποφαγία» δεν είχε διαπιστώσει ήδη την εδώ και χρόνια υβριστική και προσβλητική τακτική του συντάκτη του άλλου blog – στο οποίο επωνύμως έγραφε -  απέναντι σε συγκεκριμένα πρόσωπα ώστε να την είχε ήδη καταδικάσει ή μήπως η ευαισθησία του απέναντι σε τέτοιες πρακτικές είναι a la carte; Μας προκαλείτε περίεργους συνειρμούς κε αντιδήμαρχε…

Κατά τα άλλα με τα λεγόμενά του μας επιβεβαίωσε ότι αποτελεί εξαιρετική περίπτωση ευφυούς και ικανού ανθρώπου που αυτοαναιρείται λόγω έλλειψης συνάφειας πράξεων και λόγων. Ενδεικτικά παραδείγματα: οι πόλοι εξουσίας που ανέφερε και που προκάλεσαν ρήξη και εσωστρέφεια στο ομαδικό πνεύμα, ξεχνώντας ότι ο πρώτος τέτοιος πόλος δημιουργήθηκε από τον  ίδιο αμέσως μετά τη νίκη της παράταξης, η τήρηση συλλογικών διαδικασιών όταν ο ίδιος τις απαξίωνε αλύπητα μη παρευρισκόμενος στη συζήτηση της δημοτικής ομάδας για δικές του εισηγήσεις (και μετά απορεί που αυτές ακυρώθηκαν), η προσκόλλησή του στο προεκλογικό ευαγγέλιο σε αντίθεση με τους άλλους όταν μια απλή αντιπαραβολή μεταξύ αυτού και των πεπραγμένων αποδεικνύει ότι καμία από τις προεκλογικές δεσμεύσεις δεν αφέθηκε στην τύχη της, στο βαθμό , βέβαια, που η καθεμία δύναται να υλοποιηθεί. Ωστόσο, δεν παύουμε να τον θεωρούμε ένα αξιόλογο στέλεχος και η κριτική μας πάντα είχε να κάνει με στοιχεία του χαρακτήρα του που τον οδήγησαν στο να υπερβεί τα όρια και να ενοχλήσει πολλούς…

Καλό καλοκαίρι!!!!!!!!!!!!!

Αγαπητοί μας αναγνώστες

Το blog μας κατεβάζει ρολά από σήμερα και μέχρι τέλος Αυγούστου (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) . Εννοείται ότι τα σχόλια σας είναι ευπρόσδεκτα όποτε το επιθυμήσετε.

Σας ευχόμαστε, καλές διακοπές και καλό καλοκαίρι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Look Who's Talking

Το comeback του πρώην κοινοτάρχη και τέως δημάρχου με συνέντευξή του σε τοπικό ηλεκτρονικό μέσο, μόνο συνεχές χασμουρητό μπορούσε να μας προκαλέσει. Ο λόγος του, ως συνήθως, αντιπροσωπευτικός του πολιτικού φαφλατά, του δίγλωσσου πολιτικάντη του «και έτσι και αλλιώς, ναι μεν αλλά», κι όσο για τ’ άλλα φταίει η τωρινή δημοτική αρχή που γύρισε το Δήμο 5 χρόνια πίσω.

Ο επικαλούμενος την «πώς να το κάνουμε» μακρόχρονη εμπειρία του ως πρώτου δημότη, δηλώνει ότι έμαθε από τα λάθη του αλλά μάλλον έχει ακόμα πολλά να μάθει αν κρίνουμε από το ίδιο επιτηδευμένο και παλαιομοδίτικο πολιτικό  προφίλ που διατηρεί. Επιβεβαιώνοντας κι αυτός ότι δε φαίνεται φως στο βάθος τού τούνελ, ενάντια στην επιβολή « με το έτσι θέλω»  μέτρων της κυβέρνησης που απειλούν την τσέπη και την ποιότητα ζωής των δημοτών τού τόπου μας, αλλού (στην εγκατάσταση λαθρομεταναστών) θέλει τη δημοτική αρχή να πράξει την «αλληλέγγυο» κι αλλού (στην εγκατάσταση διοδίων)  τον «παρτιζάνο», ρόλο που, όπως θεωρεί, επάξια  ενδύθηκε στο παρελθόν σε μια έξαρση αυτο-ηρωοποίησής του.

 Το απύθμενα διαβρωμένο πολιτικό του ήθος δεν κρύβεται με τίποτα και ξεπερνώντας κάθε πρόσχημα δίνει μαθήματα καθοδήγησης μαρτύρων αφού με θράσος κατηγορεί κάποιον ότι δεν ψευδομαρτύρησε υπέρ του και μάλιστα υποδεικνύει και το ψεύδος το οποίο θα έπρεπε να είχε υποστηρίξει!!!.. Από την άλλη βέβαια, στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο δεν παρέλειψε να διαβάσει επιστολή γνωστού παρασιτικού-ψυχαναγκαστικού δημότη (με τον οποίο προεκλογικά ήταν στα μαχαίρια αλλά τώρα, που είναι και trendy η κωλοτούμπα, γίνανε τα καλύτερα φιλαράκια) περί καθοδήγησης μαρτύρων στη μήνυση τού δημάρχου και μπλα μπλα μπλα…

Εμείς πάντως, μπορεί να μην παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση «Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» αλλά ξέρουμε για τα ψεύτικα μεγάλα λόγια που αυτός ο ίδιος ξεστόμισε περί απόλυτης συναίνεσης, στη διαπαραταξιακή  που συγκάλεσε ο Ζαμάνης για τέσσερα μεγάλα θέματα του Δήμου. Και με τα οποία τότε συντάχτηκε απολύτως αλλά μετά στην πράξη καταψήφισε τα δύο από αυτά.

Κατά τ’ άλλα θα συνεργαζόταν με αντιδημάρχους της τωρινής διοίκησης τους οποίους και κατονομάζει, αλλά, ταυτοχρόνως, παρουσιάζει και ως ανεπαρκείς, αφού τους δύο απ’ αυτούς τούς κατατάσσει στους  θεωρητικούς μπλαμπλάδες ενώ τον τρίτο τον παρουσιάζει έμμεσα ως παντελώς άχρηστο αφού αδυνατεί να επιλύσει ζητήματα αρμοδιότητάς του όπως αυτά της εξεύρεσης νέων σχολικών χώρων. Φυσικά η αντιμετώπιση προσώπων στην περίπτωσή του είναι όπως πάντα a la carte. Για το νέο γενικό γραμματέα ή  για την εδώ και εννέα μήνες λειτουργία της Πολεοδομίας στο  Δήμο ούτε κουβέντα, είναι λέει νωρίς για αξιολόγηση, και αναπόφευκτα μας προκαλεί να κάνουμε πονηρές σκέψεις.

Όσο για τα νομικά πρόσωπα εκεί είναι πραγματικά για γέλια. Την Εστία δεν την πιάνει στο στόμα του γιατί κινδυνεύει να τον πιάσει στο στόμα του ο Πρόεδρός της κι αυτό, το ξέρει καλά, πονάει. Ο πολύπαθος Θέσπις ευτυχώς οδεύει προς κατάργηση κι αυτοδικαίως πάει για εκκαθάριση γιατί υπερβολικά πολλά τα λεφτά για μια χούφτα ωφελούμενους. Για τις Σχολικές ζητάει και τα ρέστα γιατί δεν υπέβαλε ο Ζαμάνης μήνυση στη λογίστρια αφού είχε παραδεχτεί την ενοχή της. Βέβαια το ότι η λογίστρια είχε παραδεχτεί ότι είχε στήσει παραμάγαζο με τον αδερφό του και μοιράζονταν  την  αμοιβή της (όλα καταγεγραμμένα στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου) μάλλον ξέχασε να μας το αναφέρει αποδεικνύοντας ότι και η μνήμη του λειτουργεί a la carte! Κι εδώ εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί δεν υπέβαλε ο ίδιος μήνυση για τα όσα ειπώθηκαν και τον έθιγαν. Μάλλον γιατί η αλήθεια θα λάμψει, έστω και το 2020!

Κι επειδή για όλα έχει άποψη, ενδιαφέρον θα έχει να παραχωρήσει και μια συνέντευξη όταν με το καλό θα έχει ολοκληρωθεί ο διαχειριστικός έλεγχος που αφορά στην κοινότητα Κρυονερίου επί των ημερών του, μετά από καταγγελίες για παράνομες προσλήψεις, διάνοιξη δρόμων χωρίς μελέτη προς εξυπηρέτηση πολιτικών φίλων, πληρωμή του ρεύματος μισθωμένης γεώτρησης χωρίς απόφαση κοινοτικού συμβουλίου κλπ

Αλλά όπως έχουμε ξαναγράψει, στην πράξη, η συγκεκριμένη αντιπολίτευση και οι guest εμφανίσεις του επικεφαλής της δεν είναι το πρόβλημα του Ζαμάνη.  Το πρόβλημά του είναι ότι παρέλαβε ένα δήμο-μπάχαλο, η λειτουργία και η επάνδρωση του οποίου βασίζονταν στις πελατειακές σχέσεις και στις μικροπολιτικές εξυπηρετήσεις των ημέτερων.  Κι ότι για να μπει σε μια τάξη αυτό το μπάχαλο, πλάτη δε βάζει κανένας, εξαιρουμένων ελάχιστων περιπτώσεων  λες και θα  κριθεί μόνο ο δήμαρχος γι’ αυτό και όχι και οι  επιτελείς του.

Είναι επίσης αλήθεια ότι μέσα σ’ αυτό το χάος, ο Ζαμάνης, δεν προλαβαίνει ν’ αποκρούει τα μπαλάκια που είναι ευθύνη άλλων και μάλιστα δικών του, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι δημότες. Κλασσικό παράδειγμα η σχεδόν μόνιμη εγκατάστασή του το τελευταίο δεκαπενθήμερο στην Πολεοδομία του Δήμου εξαιτίας της ανεπάρκειας της εκεί εντεταλμένης για ένα θέμα μάλιστα, όπως αυτό της έκδοσης οικοδομικών αδειών, που καίει τους Αγιοστεφανιώτες από τους οποίους και η ίδια προέρχεται (κατά τ’ άλλα η ίδρυση κέντρου μικρασιατικών μελετών μας μάρανε). Πάντως για την έκδοση άδειας πλυντηρίου οχημάτων δίπλα στις γραμμές τού ΟΣΕ στον Άγιο Στέφανο, η συγκεκριμένη εντεταλμένη σκίζεται, δε μπορούμε να πούμε!

Όσο για τις γραφικές περιπτώσεις όπως αυτή συγκεκριμένου αντιδημάρχου που συστηματικά τορπιλίζει κάθε προσπάθεια του Ζαμάνη για το παραμικρό καλό εφόσον δεν το καρπούται ο ίδιος προσωπικά, μόνο σαν αποτυχημένες απόπειρες καμικάζι  τού πολιτικού στίβου μπορούμε να τις δούμε. Στο υπεροπτικό του χαρακτήρα του και στην υπονομευτική του προσπάθεια έχουμε αναφερθεί ουκ ολίγες φορές αλλά φαίνεται ότι η καρέκλα είναι βολική, το ίδιο και το κυριλέ δανεικό τετράτροχο ενώ από τσίπα δεν υπάρχει ούτε ίχνος. Πρόσφατο παράδειγμα η έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο της αναγκαιότητας για τη φύλαξη των δημοτικών χώρων, για την οποία έδωσε αρνητική ψήφο, αλλά και η προ ημερών κοινή του εμφάνιση στη δενδροφύτευση στο Κρυονέρι με τον τέως δήμαρχο αγκαζέ και με τα φτυαράκια στα χέρια.

Αυτά βλέπουμε κι αηδιάζουμε. Ο Ζαμάνης, τουλάχιστον, είναι ένας πρωτοφανώς έντιμος νέος πολιτικός, ο οποίος οπωσδήποτε δεν έχει το αλάθητο, αλλά από την άλλη, από πουθενά δε μας έχει προκύψει η ροπή του προς τη διαπλοκή και την αποκομιδή ιδίου οφέλους. Έχει οπωσδήποτε τα μειονεκτήματά του αλλά η ουσία του, η πάστα του είναι καλή γι’ αυτό και πιστεύουμε σ’ αυτόν. Αφουγκράζεται τους γύρω του αλλά από την άλλη ξέρει ότι περιστοιχίζεται από ουκ ολίγους επιτήδειους, των οποίων τη γνώμη βάζει στο συρτάρι και καλά κάνει.

Κι επειδή κάποιος, προφανώς επηρεασμένος από την προηγούμενη ανάρτησή μας, επιχείρησε μια επιπόλαια και ατυχή , ψυχολογικού τύπου, ανάλυση του Ζαμάνη σε σχέση με την ανοχή του στην κριτική, να διευκρινίσουμε ότι η ανάρτησή μας αναφερόταν στην αυτογνωσία που πρέπει να έχεις σαν άνθρωπος και που για να την  κατέχεις  απαιτείται καταρχήν να μην είσαι παχύδερμο και έπειτα να έχεις ανοιχτό μυαλό που θα σου επιτρέπει την επώδυνη κριτική του εαυτού σου από εσένα τον ίδιο. Γι’ αυτό, φίλε μου, κοιτάξου πρώτα στον καθρέφτη κι αν επιμένεις ότι σου αρέσει αυτό που βλέπεις, περαστικά σου.

Ένας αναγνώστης γράφει...

Ένας φίλος αναγνώστης μας έστειλε αυτό το ωραίο κειμενάκι του ΧΜ που μας άρεσε τόσο που αποφασίσαμε να το δημοσιεύσουμε. Γιατί στη ζωή εκτός από το να κρίνεις τους άλλους καλό είναι να αναρωτηθείς γιατί είναι έτσι αυτοί οι άλλοι ή -γιατί όχι - κι ο εαυτός σου!
(ΠΡΟΣΟΧΗ : Η συγκεκριμένη ανάγνωση δεν ενδείκνυται για τους γνωστούς εμμονικούς αναγνώστες διότι μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματά τους λόγω στερητικού συνδρόμου)


Βρισκόμουν εκεί από την πρώτη στιγμή, στην αδρεναλίνη που κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σου όταν έκαναν έρωτα για να σε συλλάβουν, και μετά στο υγρό που η μητέρα σου έστελνε στη μικρή καρδιά σου όταν ακόμα  ήσουν απλώς ένα παράσιτο. Έφτασα σ´ εσένα προτού μπορέσεις να μιλήσεις, προτού ακόμα μπορέσεις να καταλάβεις κάτι απ´αυτά που σου έλεγαν οι άλλοι. Βρισκόμουν εκεί, όταν αδέξια, προσπαθούσες να κάνεις τα πρώτα σου βήματα εμπρός στο πειραχτικό και γελαστό βλέμμα όλων. Όταν ήσουν απροστάτευτος κι εκτεθειμένος, όταν ήσουν ευάλωτος κι είχες ανάγκη. Μ´ έφερε στη ζωή σου το χέρι της μαγικής σκέψης. Με συνόδευαν....οι προλήψεις και τα ξόρκια, τα φετίχ και τα φυλαχτά....οι καλοί τρόποι, οι συνήθειες και η παράδοση...οι δάσκαλοί σου, τα αδέρφια σου και οι φίλοι σου.... Προτού μάθεις πως υπήρχα διαίρεσα την ψυχή σου σ´ έναν κόσμο φωτός κι ένα κόσμο σκότους. Έναν κόσμο για το καλό κι έναν για τα υπόλοιπα.
Εγώ σου έφερα τα συναισθήματα της ντροπής, σου έδειξα όλα τα μειονεκτήματά σου, τις ασχήμιες σου, τις ανοησίες σου, τα δυσάρεστα όλα. Εγώ σου κρέμασα την ταμπέλα "διαφορετικός" όταν σου είπα για πρώτη φορά στ´ αυτί ότι κάτι  δεν πήγαινε εντελώς καλά σ´ εσένα. Υπάρχω πριν από τη συνείδηση, πριν από την ενοχή, πριν από την ηθική, πριν από τις αρχές του χρόνου, πριν ακόμα ο Αδάμ ντραπεί για το κορμί του όταν αντιλήφθηκε ότι ήταν γυμνός και το κάλυψε!
Είμαι ο απρόσκλητος μουσαφίρης , ο ανεπιθύμητος επισκέπτης και ωστόσο είμαι πρώτος που ήρθα και τελευταίος που θα φύγω. Έγινα ισχυρός με τον καιρό ακούγοντας τις συμβουλές των γονιών σου για το πώς θα θριαμβεύσεις στη ζωή.
Παρατηρώντας τις αντιλήψεις της θρησκείας σου, που σου λέει τι να κανεις και τι να μην κάνεις για να σε δεχτεί ο Θεός στις αγκάλες του. Υποφέροντας απάνθρωπα αστεία των συντρόφων σου στο σχολείο όταν γελούσαν με τις δυσκολίες σου. Υπομένοντας τις ταπεινώσεις από τους ανωτέρους σου. Παρατηρώντας την άχαρη μορφή σου στον καθρέφτη και συγκρίνοντάς τη μετά με την εικόνα των "διασήμων" που βγαίνουν στην τηλεόραση.
Και, τώρα επιτέλους, έτσι όπως είμαι δυνατός, και για τον απλό λόγο ότι είμαι γυναίκα, ότι είμαι νέγρος, ότι είμαι Εβραίος, ότι είμαι ομοφυλόφιλος, ότι είμαι ανατολίτης, ότι είμαι ανάπηρος, ότι είμαι ψηλός, κοντός, χοντρός...μπορώ να σε μεταμορφώσω σε ένα σωρό σκουπίδια, σε παλιοσίδερα, σε αποδιοπομπαίο τράγο, στον παγκόσμιο υπεύθυνο, σε έναν καταραμένο μπάσταρδο μιας χρήσης.
Γενεές και γενεές ανδρών και γυναικών  με υποστηρίζουν. Δε μπορείς να ξεφύγεις από μένα. Η θλίψη που προξενώ είναι τόσο ανυπόφορη που για να με αντέξεις πρέπει να με μεταδώσεις στα παιδιά σου, ώστε εκείνα να με περάσουν στα δικά τους παιδιά, στους αιώνες των αιώνων.
Για να βοηθήσω εσένα και τους απογόνους σου θα μεταμφιεστώ σε τελειομανία, σε υψηλά ιδανικά,σε αυτοκριτική, σε πατριωτισμό,σε ηθικές αξίες, σε καλές συνήθειες,σε αυτοέλεγχο.
Η θλίψη που σου προξενώ είναι τόσο έντονη που θα θελήσεις να με αρνηθείς και, γι ´ αυτό, θα προσπαθήσεις να με κρύψεις πίσω από τα πρόσωπά σου, πίσω από τα ναρκωτικά, πίσω από τη μάχη σου για το χρήμα,πίσω από τις νευρώσεις σου, πίσω από την απρόσωπη σεξουαλικότητά σου. Δεν έχει σημασία τι κάνεις, όμως,δεν έχει σημασία πού πηγαίνεις. Εγώ θα είμαι πάντα εκεί πάντοτε παρών. Γιατί ταξιδεύω μαζί σου μέρα και νύχτα, ακούραστα, δίχως όρια.
Εγώ είμαι η βασική αιτία της εξάρτησης, της κτητικότητας,της πίεσης, της ανηθικότητας,του φόβου, της βίας,του εγκλήματος,της τρέλας. Εγώ σου δίδαξα το φόβο της απόρριψης κι εγώ περιόρισα την ύπαρξή σου σ ´ αυτό το φόβο. Από εμένα εξαρτάται το αν θα εξακολουθήσεις να είσαι αυτό  το άτομο που το γυρεύουν, το λατρεύουν,το χειροκροτούν, ο ευγενικός και ο ευχάριστος που είσαι σήμερα για τους άλλους.
Από εμένα εξαρτάσαι, γιατί εγώ είμαι το μπαούλο όπου έχεις κρύψει εκείνα τα πιο δυσάρεστα πράγματα, τα πιο γελοία, τα λιγότερο επιθυμητά κι από σένα τον ίδιο. Χάρη σ ´ εμένα έμαθες να συμβιβάζεσαι με αυτά που σου δίνει η ζωή, γιατί, τελικά, οτιδήποτε κι αν ζήσεις θα είναι πάντοτε παραπάνω από αυτό που νομίζεις ότι αξίζεις.
Το μάντεψες...έτσι δεν είναι; Είμαι το συναίσθημα της απόρριψης που νιώθεις για τον ίδιο σου τον εαυτό.
ΧΜ