Δεν είναι ο γιαλός στραβός… στραβά αρμενίζουμε

Μέσα σε  λιγότερο από ένα μήνα η φωνή Διονύσου έφερε τα πάνω κάτω στις μέχρι τώρα διαμορφωμένες επικοινωνιακές ισορροπίες  του δήμου μας, αποτελώντας μια ελεύθερη φωνή με ξεκάθαρες προθέσεις που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως. Όπως ήταν αναμενόμενο κάποιοι ξεβολεύτηκαν και ενοχλήθηκαν από το περιεχόμενο των αναρτήσεών μας,  άλλοι πανικοβλήθηκαν με τα σχόλια των αναγνωστών και προχώρησαν σε εξίσου πανικόβλητες αντιδράσεις και κάποιοι άλλοι, στην αντίπερα όχθη, ανακουφίστηκαν και τα έδωσαν όλα για όλα αφού επιτέλους μπόρεσαν να εκφραστούν ελεύθερα. Μέχρι και κάποιοι χουβαρντάδες εμφανίστηκαν απ’ το πουθενά και προσφέρθηκαν να πληρώσουν όσο - όσο από την τσέπη τους (συνηθισμένοι να παρακάμπτουν τη νομιμότητα) προκειμένου ν’ ανακαλύψουν ποιος διαχειρίζεται τη φωνή Διονύσου! Τέτοια πρεμούρα και τέτοιος πανικός για την έκφραση του αυτονόητου… 

Απ’ όλα αυτά κρατάμε την ουσία γιατί αυτή είναι που μας ενδιαφέρει και σε αυτήν εστιάζουμε. Εξάλλου το έχουμε ξαναγράψει: το πρόβλημα δεν είναι η αντιπολίτευση και τα τσιράκια της αλλά η συμπολίτευση που μερικές φορές μόνο συμπολίτευση δε θυμίζει. Και καλό θα ήταν όποιοι θεωρούν ότι μέσα από αυτό το blog επιχειρείται μια ρήξη στους κόλπους της δημοτικής αρχής, ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να διαπιστώσουν ότι η ρήξη ήδη υποβόσκει κι υποκινείται από τα ίδια τα στελέχη που περιστοιχίζουν το δήμαρχο. Εδώ μέσα, αυτή, απλώς καταγράφεται και αποτυπώνεται και μάλιστα καλοπροαίρετα και με μοναδικό σκοπό το καλό των δημοτών.

Τον Ζαμάνη τον ψηφίσαμε όχι επειδή μας άρεσε το baby face που απεικόνιζε η τεράστια αφίσα του προεκλογικού του κέντρου αλλά επειδή σιχαθήκαμε την πολιτική όπως την ξέραμε και πιστέψαμε στην τιμιότητα των προθέσεων και στο ήθος ενός νέου ανθρώπου που μπορεί μεν να εκλέχτηκε κατά τύχη, αλλά πάντως εκλέχθηκε, όσο κι αν αυτό δυσαρεστεί κάποια στελέχη του, σε σημείο που να του  πριονίζουν την καρέκλα, επιστρατεύοντας μέχρι και τους οικείους τους. Ο Ζαμάνης μέχρι τώρα εξακολουθεί να μη μας έχει δώσει ενδείξεις ότι ρέπει προς τη διαφθορά, το βόλεμα ημέτερων και τη διασπάθιση του δημοτικού χρήματος. Φέρει αναμφίβολα τις ευθύνες του ως προς τον χειρισμό των στελεχών του αλλά όσο οι προθέσεις του παραμένουν αγαθές, το βάρος πάντα θα πέφτει στο επιτελείο του.

Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι προσπαθεί εναγωνίως να αποτρέψει ιδιοτελείς προθέσεις που προέρχονται από ορισμένα στελέχη του τα οποία συστηματικά τον εκθέτουν εξόφθαλμα ή υπογείως, αφήνοντας εσκεμμένα να φανεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, σαμποτάροντας την κάθε προσπάθειά του να λειτουργήσει ο Δήμος όπως πρέπει, αναγκάζοντάς τον να παίρνει πάνω του αμαρτίες άλλων για να σώσει τα προσχήματα. Κι έτσι το δημοτικό έργο ή δεν προάγεται ή όπου υπάρχει, σκοπίμως αποσιωπείται. Αυτά τα στελέχη και οι πρακτικές τους αντιπροσωπεύουν την πολιτική όπως την ξέραμε, είναι η γνωστή πολιτική της κεντρικής εξουσίας (με τους γνωστούς ίδιους που προτάσσουν κυρίως το προσωπικό τους συμφέρον, την αυτοπροβολή τους, την πολιτική τους επιβίωση, τις πελατειακές σχέσεις, τη φίμωση κάθε παρεκκλίνουσας άποψης και άλλα πολλά και γνώριμα) που με θυμό βλέπουμε να εφαρμόζεται από ορισμένους και στο μικρόκοσμο του Δήμου μας και μάς δείχνει ότι αν συνεχίσουμε ν’ αρμενίζουμε έτσι, με μαθηματική ακρίβεια θα βουλιάξουμε αύτανδροι. Κι αν αυτό δεν προβληματίζει τους γνωστούς ίδιους που κουβαλούν την καρεκλίτσα τους ακόμα και στο κρεβάτι τους, προβληματίζει εμάς τους δημότες που τους ψηφίσαμε και που ακόμα ελπίζουμε ότι θα σοβαρευτούν και θα αντιληφθούν εγκαίρως ότι πρέπει καταρχήν να δουλέψουν και έπειτα να δουλέψουν σαν ομάδα με επικεφαλής το δήμαρχο, παραμερίζοντας ιδιοτελή κίνητρα και προσωπικές φιλοδοξίες. Και, κυρίως, ας μη νομίζουν ότι οι δημότες τρώνε κουτόχορτο…